Europejczyk wychowywany od pokoleń w duchu chrześcijańskich wartości miłości bliźniego, napadający agresywnie na ludzi, w szczególności kobiety tekstami:
„rozpędź się trochę i walnij się tym swoim pustym łbem w coś twardego i to podwójnie. Wiele nie pomoże ci ale przez chwilę pieprzyć przestaniesz”
„oddal się... najlepiej do pomieszczenia z wodą bo odór jaki się ciągnie za tobą jest na serio tujący.”
„Wiesz co właściwie nie powinienem z takim czymś jak ty podejmować jakiejkolwiek dyskusji... ale stało się! Wdepnąłem w to najżywsze g... ze wszystkich g...”
„Mańka wyluzuj, bo takich durnych ludzi nawet tu nie ma zbyt wielu.
Ide sie wysikać ostatni raz przez ciebie.
Latarke weź jak bedziesz szla do siebie do lasu bo dzis bezksięzycowa noc... a partyzanci już pewnie śpią. Jutro zagadaj.. to się poleję dłużej.”
etc.
JEST DEWIANTEM.
Nie chamem. DEWIANTEM SPOŁECZNYM.
"Dewiacja społeczna – odchylenie od reguł działania społecznego, postępowanie niezgodne z normami, a także z wartościami przyjętymi w społeczeństwie lub w grupie społecznej." - z Wikipedii.
Dewiant aberruje (odchyla, odbiega, zbacza) od kultury i wartości religijnych swoich przodków. Czyli jest kulturowo religijnym zboczeńcem.
"Aberracja (łac. ab – od i errare – błądzić, także aberratio – zabłąkanie się, zbłądzenie) – odchylenie, zboczenie, np. od normalnego stanu, zachowania, przyjętych norm postępowania, sposobu myślenia czy też działania jakiegoś urządzenia. Odstępstwo od normy lub zasady." - z Wikipedii.
Zboczeńców takich od wiek wieków mnoży się w kulturze europejskiej i nie tylko miliony w każdym pokoleniu! Przez 2000 lat Kościół Katolicki jest bezsilny wobec ich dewiacji! Kompletnie nie radzi sobie z okiełznaniem ich ułomności i ukształtowaniem wedle zasad, które głosi. Kościół Katolicki – najpotężniejsza organizacja religijna z państwem Watykan na czele nie zna sposobów, by pomóc swoim zboczonym owieczkom. Zboczonym z chrześcijańskiej drogi.
TAKA JEST PRAWDA.
Dlatego prawidłowo ukształtowani ludzie, nie wykazujący psychicznych dewiacji jak egzemplarz zacytowany w niniejszej notce i dostrzegający wagę bezradności wielowiekowych, moralnych autorytetów zaczęli poszukiwać rozwiązań problemu.
Rozwinęły się dziedziny nauki takie jak psychologia i psychiatria. Badają przyczyny zaburzeń psychicznych, emocjonalnych i zachowania (a nieuzasadniona agresja jest efektem wszystkich trzech lub każdego z osobna). Pracują nad metodami terapii. Jednak poddanie się zdobyczom tych dziedzin nie jest przymusowe, dlatego sukcesy w leczeniu dewiacji psychicznych nie zataczają szerszych kręgów społecznych.
Jako uzupełnienie powyższych do zadań przystąpiła trzecia dziedzina nauki – pedagogika. Ponieważ obowiązkiem edukacji szkolnej objęte jest całe społeczeństwo, zaczęto opracowywać programy edukacyjne przeciwdziałające rozwojowi omawianych dewiacji.
Swoimi programami dysponuje nurt badawczy Gender, który zmierza do przeciwdziałania przemocy i dyskryminacji jednostek słabszych w społeczeństwie – kobiet, dzieci i ludzi o innej naturze niż akceptowany wzorzec w kulturze.
Gender nie jest ideologią promującą zboczenia. Gender właśnie walczy ze zboczeniami takimi jak opisałam w notce.
P.S.
Cytaty zaczerpnięte z komentarzy użytkownika Salonu24 posiadającego status jawny, czyli nie ukryty.
